شيطان
بدست Admin • 27 جولای 2013 • دسته: مقالاتخداوند در آیه 60 تا 62 یس (سوره 36) میفرماید: أَ لَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يا بَنِي آدَمَ أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّيْطانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ * وَ أَنِ اعْبُدُونِي هذا صِراطٌ مُسْتَقِيمٌ * وَ لَقَدْ أَضَلَّ مِنْكُمْ جِبِلاًّ كَثِيراً أَ فَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ. «ای فرزندان آدم آیا با شما عهد نبستم که شیطان را بندگی نکنید. چون شیطان دشمن آشکار شما است * و اینکه بندگی مرا بکنید. راه صحیح و راست این است * شیطان عده زیادی از شما را گمراه کرده. آیا قدرت فهم و درک ندارید؟» آیه 53: 17 (سوره اعراف) و 6 فاطر (سوره 35) و 62 زخرف (سوره 43) را هم ببینید. آیه 21 نور (سوره 24) میفرماید: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ وَ مَنْ يَتَّبِعْ خُطُواتِ الشَّيْطانِ فَإِنَّهُ يَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ ما زَكى مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ أَبَداً. «ای افراد با ایمان از قدمهای (راه) شیطان پیروی نکنید. کسی که از راه شیطان پیروی کند بداند که شیطان انسان را به کارهای زشت و ناپسند امر میکند. و اگر فضل و رحمت اَلله شامل حال شما نبود. هیچگاه یکی از شما پاک نمیماند.» آیه 168 بقره (سوره 2) و 142 انعام (سوره 6) را هم ببینید.» آیه 39 و 40 حجر (سوره 15) میفرماید: قالَ رَبِّ بِما أَغْوَيْتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ * إِلاَّ عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ. «شیطان گفت: صاحب اختیارا بخاطر اینکه مرا به اشتباه انداختی کارهای زشت را برای آنها در زمین زیبا جلوه میدهم و همه آنها را فریب میدهم * غیر از بندگان خالص (صد در صد) تو را.» این بندگان صد در صد خداوند از یک درصد اجتماعات بشری تجاوز نمیکنند. چون شرط بندگان کامل این است که اولاً از تمام احکام و نظرهای خداوند اطلاع داشته باشند (یعنی علم به آن داشته باشند) ثانیاً تقوی یعنی تسلط بر نفس داشته و فردی با ارادهای قوی باشند. میدانیم که شرط اول یعنی آگاهی کامل از قرآن را یک درصد افراد جامعه ندارند چه رسد به شرط دوم. لذا باید توجه داشت تا مردم با حقیقت دین یعنی آنچه قرآن میگوید آشنا نشوند نمیتوان یک اجتماع پاک بوجود آورد که در آن از ظلم و فساد و فقر و جهل و خرد شدن شخصیت انسانها اثری نباشد. چون تا وقتی جهل و بی اطلاعی از حقیقت دین وجود داشته باشد ظلم و فساد و فقر وجود خواهد داشت و شخصیت انسانها توسط قُلدُران خرد خواهد شد و بر اجتماعات بشری قانون جنگل حکومت خواهد کرد و قوی به ضعیف زور خواهد گفت. آیه 43: 6 (سوره انعام) میفرماید: زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ ما كانُوا يَعْمَلُونَ. «شیطان کارهای آنها را در نظرشان زینت داد.» آیه 48: 8 (سوره انفال) را هم ببینید. آیه 14: 3 (سوره آلعمران) میفرماید: زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَواتِ مِنَ النِّساءِ وَ الْبَنِينَ وَ الْقَناطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ وَ الْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَ الْأَنْعامِ وَ الْحَرْثِ. «علاقه به امیال (دلخواهها و هوی و هوسها) برای انسان زینت داده شده از قبیل میل به زن (غریزه جنسی) و فرزند و پول زیاد طلا و نقره (امروزه اسناد مالکیت) و گلههای اسبهای عالی و گلههای چهارپایان و مزارع.» زینت دادن یعنی آراستن. میدانیم که پارچه گونی با رنگ و روغنی که به رویش بکشند تبدیل بیک گل زیبا یا زن زیبا یا منظره زیبا میشود. میدانیم با رنگ و روغنی که بصورت بمالند یک پیر زن از دور یک حوری بنظر میآید. میدانیم بخاطر غریزه جنسی و پول چه فجایعی و خیانتها و جنایتهائی که در جهان صورت میگیرد. میدانیم که انسانها اسیر خیالبافیها و هوی و هوسهای خود هستند. خداوند در آیه 43 و 44 فرقان (سوره 25) میفرماید: أَ رَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ أَ فَأَنْتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلاً * أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ يَسْمَعُونَ أَوْ يَعْقِلُونَ إِنْ هُمْ إِلاَّ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلاً. «آیا کسی را که هوی و هوس خود را معبود خود ساخت (بنده دل و دلخواه خود شد) دیدی؟ آیا تو وکالتی بر او داری؟ یا خیال میکنی که بیشتر آدمها میشنوند یا درک میکنند؟!! آنها مثل چهارپایان هستند بلکه از آنها هم گمراهترند.» چون آیه 179: 7 (سوره اعراف) میفرماید: لَهُمْ قُلُوبٌ لا يَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لا يُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا يَسْمَعُونَ بِها أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِكَ هُمُ الْغافِلُونَ. «دل دارند ولی با آن درک نمیکنند. چشم دارند ولی با آن نمیبینند. گوش دارند ولی با آن نمیشنوند. آنها مثل حیوانات هستند. بلکه از آنها هم گمراهترند. آنها توجهی ندارند.»
چون انسانها بتهای خیالی دارند و تمام هوش و حواسشان متوجه بت خود و چیزی که میپرستند هست و غیر از آن چیزی نمیبینند چون نمیخواهند ببینند یا بشنوند یا در باره غیر آن فکر کننند یکی بنده فلسفه است یکی بنده مذهبی که برای او تراشیدهاند یکی بنده قمار است و یکی بنده الکل و یکی بنده مواد مخدر. و غیر از آن به چیزی نمیاندیشد و نمیخواهد حرفی بر خلاف آن بشنود. از شنیدن آن فرار میکند و اگر حضور داشته باشد حواسش جای دیگر است. انسانها بنده هوای نفس (دل و دلخواه) خود هستند. چون شیطان آن را در نظر آنها آراسته و زینت داده. در صورتیکه احتیاجات بشری بسیار محدود است انسان مثل تمام موجودات زنده به آب و هوا و غذا و جفت (برای ادامه نسل) احتیاج دارد (بجز استثناءهای کمی) فقط انسان دو احتیاج دیگر هم دارد یکی پوشاک یکی مسکن. میدانیم که تأمین آنها تقریباً برای تمام افراد بشر امکان دارد. بشرط آنکه کاری که مورد نیاز انسانها است بداند و آن را بخوبی انجام دهد.
انسانها معمولاً غذای متعادلی میخورند و تازه مقداری از آنهم اضافی است یعنی اگر مقداری کمتر بخورند سالمتر باقی میمانند و اگر دو برابر آن را بخورند ناراحت میشوند و بعداً هم باید برای از دست دادن چربیهای اضافی رژیم بگیرند. هیچوقت انسانها چند دست لباسی که دارند حتی دو تا کت و دو تا شلوار یا دو تا پیراهن را روی هم نمیپوشند. از لحاظ مسکن و خواب و در امان بودن از سرما و گرما و باد و باران و بوران و طوفان و برف یک اطاق کوچک هم برای آنها کافی است همانطوری که بیش از نیمی از افراد جهان در یک اطاق زندگی میکنند. از لحاظ جنسی هم یک همسر سالم برای انسان کافی است و نیاز جنسی آنها را بر میآورد. هوا هم که مجانی است و انسان هم در جائی زندگی میکند که آب وجود داشته باشد. ولی انسان با دست خود آب و هوا را هم آلوده میکند.
البته فراموش نکنیم که از احتیاجات واقعی و طبیعی انسانها صحبت میکنیم وگرنه خداوند در آیه 32 و 33 : 7 (سوره اعراف) میفرماید: قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا خالِصَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ … * قُلْ إِنَّما حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ الْإِثْمَ وَ الْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ أَنْ تُشْرِكُوا بِاللَّهِ ما لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطاناً وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ. «بگو: چه کسی زینتی را که اَلله برای بندگانش بوجود آورده و خوردنیهای پاک را حرام کرده؟ بگو اینها در زندگی دنیا مال افراد با ایمان است (ولی دیگران هم در آن شرکت میکنند) ولی روز قیامت فقط اختصاص به افراد با ایمان دارد … بگو: صاحب اختیار من فقط کارهای زشت را چه پنهان باشد چه آشکار و گناه و تجاوز بناحق (نه قصاص) و شرک به اَلله را که دلیلی برای وجود آن نازل نشده و ندانسته از قول اَلله (بنام دین) سخن گفتن را حرام کرده است.» که متأسفانه این قسمت آخر، سخن گفتن بنام دین را بدون اینکه اطلاع از دین واقعی داشته باشند اکثر دینداران انجام میدهند. در مورد شرک هم باید توجه داشت که بیشتر دینداران در شرک غوطه ورند ولی خود را موحد و دیندار میدانند. چون شیطان نظرشان را برای آنها آراسته و صحیح جلوه داده همانطور که آیه 31 و 32 روم (سوره 31) میفرماید: لا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ * مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَ كانُوا شِيَعاً كُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ. «از مشرکینی که دینشان را فرقه فرقه کردند و بصورت گروههائی درآمدند نباشید. هر دسته آنها به اعتقادات خود دلخوشند.» چون هر فرقهای بنیانگذاری دارد که افراد آن فرقه بجای پیروی از خدا و کتاب الهی از نظرهای او پیروی میکنند و برای آنها بصورت بتی در آمده است و انسانها را از اندیشیدن درست و درک و قبول اشتباهات آنان و قبول نظرهای درست دیگران باز داشته. مسلمان واقعی فقط از خدا و پیام او که بصورت وحی به پیغمبران به مردم ابلاغ شده و مجموعه آن قرآن است پیروی میکند و هر سخنی که بنام دین گفته شود و از هر کسی باشد که بر خلاف دین باشد قبول نمیکند. این زینت دادن برای عدهای بصورت قدرت طلبی است و برای بعضی بصورت هوی پرستی. البته قدرت طبیعی هم نوعی از هوی پرستی است. چون قدرت طلب در پی این است که قدرتی به دست آورد و هر چه دلش خواست بکند و هر دستوری که داد بدون چون و چرا انجام شود، اگرچه بر خلاف دستور خدا باشد و مثل فرعون بگوید: أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلى. آیه 24 نازعات سوره 79 «من بالاترین صاحب اختیار شما هستم.» این بندگان قدرت طلب و طغیانگر در قرآن بنام طاغوت معرفی شدهاند. آیه 17 زمر (سوره 39) میفرماید: الَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوها وَ أَنابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرى. «کسانی که از عبادت (بندگی و اطاعت بی چون و چرای) طاغوت اجتناب کردند و به اطاعت اَلله برگشتند بشارت (مژده) دارند.» آیه 28 کهف (سوره 18) میفرماید: لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ وَ كانَ أَمْرُهُ فُرُطاً. «از کسی که قلبش را از یاد خودمان غافل ساختیم و دنبال دل و دلخواهش رفت و کارش روی افراط بود پیروی نکن.»